ਮੋਹਾਕਾ = ਠੱਗ, ਚੋਰ ।
    ਜਿਵੇਂ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸ਼ਬਦ ‘ਕਟਕ’ ਦਾ ਅਖ਼ੀਰਲਾ ‘ਕ’ ਪ੍ਰਾਕਿ੍ਰਤ ਵਿਚ ‘ਅ’ ਬਣ ਕੇ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਰੂਪ ‘ਕੜਾ’ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ, ਤਿਵੇਂ ‘ਮੋਸ਼ਕ’ (ਮੋ—ਕ) ਤੋਂ (—) ਦਾ ‘ਹ’ ਹੋ ਕੇ ‘ਮੋਹਾ’ ਬਣ ਗਿਆ ।
    ਸ਼ਬਦ ‘ਮੋਹਕਾ’ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ “ਭੈੜਾ ਜਿਹਾ ਚੋਰ, ਚੰਦਰਾ ਚੋਰ” ।
ਘਰੁ ਮੁਹੈ = (ਕਿਸੇ ਦਾ) ਘਰ ਠੱਗੇ ।
ਘਰੁ ਮੁਹਿ = (ਪਰਾਇਆ) ਘਰ ਠੱਗ ਕੇ ।
ਪਿਤਰ = ਪਿਉ ਦਾਦਾ ਆਦਿਕ ਵੱਡੇ ਜੋ ਮਰ ਚੁਕੇ ਹੋਣ ।
ਵਸਤੁ = ਚੀਜ਼ ।
ਪਿਤਰੀ ਚੋਰ ਕਰੇਇ = (ਇਸ ਤ੍ਰਹਾਂ ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਆਪਣੇ) ਪਿਤਰਾਂ ਨੂੰ ਚੋਰ ਬਣਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਵਢੀਅਹਿ = ਵੱਢੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।
ਹਥ ਦਲਾਲ ਕੇ = ਉਸ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੇ ਹੱਥ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਿਤਰਾਂ ਨੂੰ ਪਦਾਰਥ ਅਪੜਾਣ ਲਈ ਦਲਾਲ (ਵਿਚੋਲਾ) ਬਣਦਾ ਹੈ ।
ਮੁਸਫੀ ਏਹ ਕਰੇਇ = (ਪ੍ਰਭੂ) ਇਹ ਨਿਆਉਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ।
ਖਟੇ ਘਾਲੇ ਦੇਇ = (ਮਨੁੱਖ) ਖੱਟਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਹੱਥੋਂ ਦੇਂਦਾ ਹੈ ।੧ ।