ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
ਮੁਸਲਮਾਨਾ ਸਿਫਤਿ ਸਰੀਅਤਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
ਬੰਦੇ ਸੇ ਜਿ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਬੰਦੀ ਵੇਖਣ ਕਉ ਦੀਦਾਰੁ ॥
ਹਿੰਦੂ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਹਨਿ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰੁ ॥
ਤੀਰਥਿ ਨਾਵਹਿ ਅਰਚਾ ਪੂਜਾ ਅਗਰ ਵਾਸੁ ਬਹਕਾਰੁ ॥
ਜੋਗੀ ਸੁੰਨਿ ਧਿਆਵਨ੍ਹਿ ਜੇਤੇ ਅਲਖ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰੁ ॥
ਸੂਖਮ ਮੂਰਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਕਾਇਆ ਕਾ ਆਕਾਰੁ ॥
ਸਤੀਆ ਮਨਿ ਸੰਤੋਖੁ ਉਪਜੈ ਦੇਣੈ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥
ਦੇ ਦੇ ਮੰਗਹਿ ਸਹਸਾ ਗੂਣਾ ਸੋਭ ਕਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥
ਚੋਰਾ ਜਾਰਾ ਤੈ ਕੂੜਿਆਰਾ ਖਾਰਾਬਾ ਵੇਕਾਰ ॥
ਇਕਿ ਹੋਦਾ ਖਾਇ ਚਲਹਿ ਐਥਾਊ ਤਿਨਾ ਭਿ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥
ਜਲਿ ਥਲਿ ਜੀਆ ਪੁਰੀਆ ਲੋਆ ਆਕਾਰਾ ਆਕਾਰ ॥
ਓਇ ਜਿ ਆਖਹਿ ਸੁ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਤਿਨਾ ਭਿ ਤੇਰੀ ਸਾਰ ॥
ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਭੁਖ ਸਾਲਾਹਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਣਵੰਤਿਆ ਪਾ ਛਾਰੁ ॥੧॥
Sahib Singh
ਬੰਦੇ ਸੇ = (ਸ਼ਰਹ ਅਨੁਸਾਰ ਇਹ ਵੀਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ) ਬੰਦੇ ਉਹੀ ਹਨ ।
ਬੰਦੀ = (ਸ਼ਰਹ ਦੀ) ਬੰਦਸ਼ ।
ਦਰਸਨ = ਸ਼ਾਸਤਰ ।
ਸਾਲਾਹਨਿ = ਸਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ ।
ਦਰਸਨਿ = ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੁਆਰਾ ।
ਸਾਲਾਹੀ = ਸਾਲਾਹੁਣ = ਜੋਗ ਹਰੀ ਨੂੰ ।
ਰੂਪਿ = ਸੁੰਦਰ ।
ਤੀਰਥਿ = ਤੀਰਥ ਉੱਤੇ ।
ਅਰਚਾ = ਆਦਰ ਸਤਕਾਰ, ਪੂਜਾ ।
ਅਗਰਵਾਸੁ = ਚੰਦਨ ਦੀ ਵਾਸ਼ਨਾ ।
ਬਹਕਾਰੁ = ਮਹਿਕਾਰ, ਖ਼ੁਸ਼ਬੋ ।
ਸੁੰਨਿ = ਸੁੰਨ ਵਿਚ, ਅਫੁਰ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ।
ਸੂਖਮ ਮੂਰਤਿ = ਰੱਬ ਦਾ ਉਹ ਸਰੂਪ ਜਿਹੜਾ ਇਹਨਾਂ ਅਸਥੂਲ ਇੰਦਰਿਆਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ।
ਸਤੀ = ਦਾਨੀ ਮਨੁੱਖ ।
ਦੇਣੈ ਕੇ ਵੀਚਾਰਿ = (ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ) ਦੇਣ ਦੇ ਖਿ਼ਆਲ ਵਿਚ ।
ਸੰਤੋਖੁ = ਖ਼ੁਸ਼ੀ, ਉਤਸ਼ਾਹ ।
ਸਹਸਾ ਗੂਣਾ = (ਆਪਣੇ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਨਾਲੋਂ) ਹਜ਼ਾਰ ਗੁਣਾ (ਵਧੀਕ) ।
ਜਾਰਾ = ਪਰ ਇਸਤ੍ਰੀ = ਗਾਮੀ ।
ਤੈ = ਅਤੇ ।
ਕੂੜਿਆਰ = ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ।
ਖਰਾਬ = ਭੈੜੇ ।
ਵੇਕਾਰ = ਮੰਦ ਕਰਮੀ ।
ਇਕਿ = ਕਈ ਮਨੁੱਖ ।
ਹੋਦਾ = ਕੋਲ ਹੁੰਦੀ ਵਸਤ ।
ਐਥਾਊ = ਏਥੋਂ, ਇਸ ਜਗਤ ਤੋਂ ।
ਖਾਇ ਚਲਹਿ = ਖਾ ਕੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੇ ਹਨ ।
ਤਿਨਾ ਭਿ = ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭੀ ।
ਕਾਈ ਕਾਰ = ਕੋਈ ਨ ਕੋਈ ਸੇਵਾ ।
ਜਲਿ = ਜਲ ਵਿਚ ।
ਜੀਆ = ਜੀਵ ।
ਲੋਅ = ਲੋਕ ।
ਆਕਾਰਾ ਆਕਾਰ = ਸਾਰੇ ਦਿ੍ਰਸ਼ਟਮਾਨ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡਾਂ ਦੇ ।
ਓਇ = ਉਹ ਸਾਰੇ ਜੀਵ ।
ਜਿ = ਜੋ ਕੁਝ ।
ਤੂੰ ਹੈ = ਤੂੰ ਹੀ, (ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ।
ਸਾਰ = ਬਲ, ਤਾਕਤ, ਆਸਰਾ ।
ਭੁਖ ਸਾਲਾਹਣੁ = ਸਿਫ਼ਤਿ = ਸਾਲਾਹ ਰੂਪੀ ਭੁੱਖ ।
ਆਧਾਰੁ = ਆਸਰਾ ।
ਪਾ ਛਾਰੁ = ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ।੧ ।
ਬੰਦੀ = (ਸ਼ਰਹ ਦੀ) ਬੰਦਸ਼ ।
ਦਰਸਨ = ਸ਼ਾਸਤਰ ।
ਸਾਲਾਹਨਿ = ਸਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ ।
ਦਰਸਨਿ = ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੁਆਰਾ ।
ਸਾਲਾਹੀ = ਸਾਲਾਹੁਣ = ਜੋਗ ਹਰੀ ਨੂੰ ।
ਰੂਪਿ = ਸੁੰਦਰ ।
ਤੀਰਥਿ = ਤੀਰਥ ਉੱਤੇ ।
ਅਰਚਾ = ਆਦਰ ਸਤਕਾਰ, ਪੂਜਾ ।
ਅਗਰਵਾਸੁ = ਚੰਦਨ ਦੀ ਵਾਸ਼ਨਾ ।
ਬਹਕਾਰੁ = ਮਹਿਕਾਰ, ਖ਼ੁਸ਼ਬੋ ।
ਸੁੰਨਿ = ਸੁੰਨ ਵਿਚ, ਅਫੁਰ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ।
ਸੂਖਮ ਮੂਰਤਿ = ਰੱਬ ਦਾ ਉਹ ਸਰੂਪ ਜਿਹੜਾ ਇਹਨਾਂ ਅਸਥੂਲ ਇੰਦਰਿਆਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ।
ਸਤੀ = ਦਾਨੀ ਮਨੁੱਖ ।
ਦੇਣੈ ਕੇ ਵੀਚਾਰਿ = (ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ) ਦੇਣ ਦੇ ਖਿ਼ਆਲ ਵਿਚ ।
ਸੰਤੋਖੁ = ਖ਼ੁਸ਼ੀ, ਉਤਸ਼ਾਹ ।
ਸਹਸਾ ਗੂਣਾ = (ਆਪਣੇ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਨਾਲੋਂ) ਹਜ਼ਾਰ ਗੁਣਾ (ਵਧੀਕ) ।
ਜਾਰਾ = ਪਰ ਇਸਤ੍ਰੀ = ਗਾਮੀ ।
ਤੈ = ਅਤੇ ।
ਕੂੜਿਆਰ = ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ।
ਖਰਾਬ = ਭੈੜੇ ।
ਵੇਕਾਰ = ਮੰਦ ਕਰਮੀ ।
ਇਕਿ = ਕਈ ਮਨੁੱਖ ।
ਹੋਦਾ = ਕੋਲ ਹੁੰਦੀ ਵਸਤ ।
ਐਥਾਊ = ਏਥੋਂ, ਇਸ ਜਗਤ ਤੋਂ ।
ਖਾਇ ਚਲਹਿ = ਖਾ ਕੇ ਤੁਰ ਪੈਂਦੇ ਹਨ ।
ਤਿਨਾ ਭਿ = ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭੀ ।
ਕਾਈ ਕਾਰ = ਕੋਈ ਨ ਕੋਈ ਸੇਵਾ ।
ਜਲਿ = ਜਲ ਵਿਚ ।
ਜੀਆ = ਜੀਵ ।
ਲੋਅ = ਲੋਕ ।
ਆਕਾਰਾ ਆਕਾਰ = ਸਾਰੇ ਦਿ੍ਰਸ਼ਟਮਾਨ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡਾਂ ਦੇ ।
ਓਇ = ਉਹ ਸਾਰੇ ਜੀਵ ।
ਜਿ = ਜੋ ਕੁਝ ।
ਤੂੰ ਹੈ = ਤੂੰ ਹੀ, (ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ!) ।
ਸਾਰ = ਬਲ, ਤਾਕਤ, ਆਸਰਾ ।
ਭੁਖ ਸਾਲਾਹਣੁ = ਸਿਫ਼ਤਿ = ਸਾਲਾਹ ਰੂਪੀ ਭੁੱਖ ।
ਆਧਾਰੁ = ਆਸਰਾ ।
ਪਾ ਛਾਰੁ = ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ।੧ ।
Sahib Singh
ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਹ ਦੀ ਵਡਿਆਈ (ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਕ ਚੰਗੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ), ਉਹ ਸ਼ਰਹ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਕੇ (ਇਹ) ਵਿਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ (ਕਿ) ਰੱਬ ਦਾ ਦੀਦਾਰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਜੋ ਮਨੁੱਖ (ਸ਼ਰਹ ਦੀ) ਬੰਦਸ਼ ਵਿਚ ਪੈਂਦੇ ਹਨ, ਉਹੀ ਰੱਬ ਦੇ ਬੰਦੇ ਹਨ ।